Yemen’de 2014 yılında başlayan iç savaş, dünyanın en ağır insani krizlerinden birine yol açmıştır. Bu savaş, bölgesel güçlerin de dahil olduğu karmaşık bir mücadele alanına dönüşmüştür ve birçok farklı faktör tarafından tetiklenmiştir. Ülkede milyonlarca insan açlık ve hastalıkla mücadele ediyor, temel hizmetlere erişim neredeyse imkansız hale gelmiştir. UNICEF ve Dünya Gıda Programı gibi uluslararası yardım kuruluşları, Yemen’deki durumu “dünyanın en büyük insani krizi” olarak nitelendirmişlerdir.

IHHNL, her zaman savaş ve kriz bölglerinde mağdurların ihtiyaçlarını gidermek için insani yardım projelerine öncelik vermektedir. Bu meyanda her yıl ortalama 700 bin euro bütçe ile Yemen’de gıda, su, yetim, sağlık, eğitim, sosyal destek ve tarım projeleri gerçekleştirmektedir.

Savaş bölgelerinin en önemli sorunlarından biri de sağlık hizmetlerinin aksamasıdır. Özellikle elektirik kesintileri yüzünden hastanelerin yeterince hizmet verememesi nedeniyle oksijen tüpüne bağlı olarak yaşayan hastaların hayatları tehlikeye girmektedir. Bu tür aksaklıkları gidermek için yüksek kapasiteli jeneratörler temin etmek hayati önem arzetmektedir.

Yemen’in Swabwa bölgesindeki Azzan şehrinde bulunan 3 hastene ve çevredeki sağlık merkezlerine oksijen temin eden fabrikanın elektirik kesintileri yüzünden yeterince oksijen temin edememesi nedeniyle yüzlerce hastanın hayatları tehlike altındadır. Bu fabrikaya yüksek kapasiteli bir jeneratör temin edilmesi ile alakalı Yemen’deki partner kuruluşumuzun talebi, IHHNL Yönetim Kurulu tarafından değerlendirilmiş ve gerekli jeneratörün alınması kararlaştırılmıştır. Jeneratörün fabrikaya yerleştirilmesiyle günde 50 adet oksijen tüpü üretilmeye başlanmış olup ayda 200 hastaya hizmet vermektedir.

Yemen’de yaşanan iç savaş nedeniyle yaşanan sağlık sorunları, hem doğrudan çatışmalardan hem de bu çatışmaların toplum üzerindeki uzun vadeli etkilerinden kaynaklanır. Bu sorunlar genel olarak şu şekilde kategorize edilmiştir.

• Bombalamalar, silahlar ve patlayıcılar nedeniyle ciddi yaralanmalar meydana gelir. Bunlar arasında kesikler, kırıklar, iç kanamalar ve uzuv kayıpları bulunur.
• Yaralanmalar sıklıkla kalıcı sakatlıklara yol açar; örneğin, mayın patlamaları sonucu uzuv kayıpları yaşanabilir.
• Savaş altyapıyı yıkar ve temiz su, sanitasyon ve sağlık hizmetleri gibi temel hizmetlere erişimi kısıtlar. Bu da çeşitli enfeksiyon hastalıklarının yayılmasına zemin hazırlar.
• Çocukluk çağı aşılarının yapılamaması, kızamık, difteri gibi hastalıkların tekrar ortaya çıkmasına neden olabilir.
• Kolera, tifo ve hepatit gibi hastalıklar, kalabalık ve hijyenik olmayan yaşam koşullarında hızla yayılabilir.
• Gıda kıtlığı ve erişim zorlukları nedeniyle yetersiz beslenme yaygındır. Bu, özellikle çocuklarda büyüme ve gelişim sorunlarına yol açar.
• Ağır çatışma bölgelerinde, uzun süreli kuşatmalar altında yaşayan topluluklar ciddi açlıkla karşı karşıya kalabilir.
• Şiddet ve kayıp deneyimleri, travmatik stres bozukluklarına yol açabilir.
• Sürekli tehdit altında yaşamak, bireylerde depresyon ve diğer psikolojik rahatsızlıkları tetikleyebilir.
• Diyabet, hipertansiyon gibi kronik hastalıkların yönetimi, ilaç eksiklikleri nedeniyle zorlaşır.
• Elektrik kesintileri ve altyapı sorunları, hayati tıbbi cihazların kullanımını engelleyebilir.
• Güvenli doğum hizmetlerine erişim zorlaşır, bu da anne ve bebek ölümlerinde artışa neden olur.