IHHNL, uzun yıllar savaşların yaşandığı Afganistan, Yemen ve Filistinde çeşitli yardım projeleri gerçekleştirmektedir. Modern dünyanın savaşları büyük yıkımlar meydana getirmektedir. Büyük yıkımlar, çok geniş kitleleri muhtaç duruma düşürmektedir. Savaşların yaşandığı ülkelerde silahların neden olduğu ölümlerden daha çok açlık nedeniyle ölümler yaşanmaktadır. Bundan dolayı IHHNL, savaş mağduru insanların açlıktan ölmemeleri için ekmek yardımı projesi gerçekleştirmektedir.

2024 yılında Yemeni, Afganistan ve Filistin’de savaş mağduru yoksullara € 547.780,- bütçe ile 2 milyon 247.480 adet ekmek dağıtımı gerçekleştirildi.

Savaş bölgelerinde ekmek yardımı, insani yardımın temel unsurlarından biridir ve birçok nedenden dolayı kritik bir öneme sahiptir:

1. Temel Beslenme İhtiyacını Karşılar

• Ekmek, birçok kültürde temel gıda maddesi olarak kabul edilir ve genellikle üretimi ve dağıtımı diğer gıdalara göre daha kolaydır. Savaş bölgelerinde, insanların temel enerji ihtiyaçlarını hızlı bir şekilde karşılamada hayati bir rol oynar.

2. Hızlı ve Geniş Ölçekli Dağıtım

• Ekmek, kolayca taşınabilir ve dayanıklıdır, bu da savaş koşullarında hızlı dağıtımı mümkün kılar. Yoğun nüfuslu bölgelerde etkili bir şekilde dağıtılabilir.

3. Psikolojik Destek Sağlar

• Ekmek gibi günlük bir gıdanın sağlanması, savaş koşullarındaki belirsizlik ve kaos ortamında insanlara bir nebze de olsa normalleşme hissi verir. Bu, moral açısından büyük önem taşır.

4. Çocuklar ve Savunmasız Gruplar için Hayati

• Özellikle çocuklar, yaşlılar ve hamile kadınlar gibi savunmasız grupların sağlıklı kalması için düzenli bir şekilde beslenmeleri gerekir. Ekmek yardımı, bu grupların açlıktan etkilenmesini önlemede etkili bir yöntemdir.

5. Yerel Ekonomiye ve Barışa Katkı

• Yardım kuruluşları ekmek üretiminde yerel fırınları ve işçileri destekleyerek yerel ekonomiye katkıda bulunabilir. Bu, savaş sonrası yeniden yapılanma süreçlerini hızlandırabilir.

6. İnsani Krizlerin Hafifletilmesi

• Savaş durumlarında gıda tedarik zincirleri bozulur ve insanlar açlık riskiyle karşı karşıya kalır. Ekmek yardımı, bu krizi hafifletmek için etkili bir çözüm sunar.

7. Topluluklarda Sosyal Denge Sağlar

• Eşit bir şekilde dağıtılan ekmek yardımları, topluluklar arasında olası gerginlikleri azaltır ve insani yardıma erişim konusunda adalet sağlar.

8. Kolay Üretim ve Saklama

• Savaş koşullarında sınırlı altyapıya rağmen ekmek üretimi nispeten kolaydır. Un gibi temel malzemelerin taşınması ve stoklanması uzun süreli dağıtımlar için uygundur.

Ekmek yardımı, savaş bölgelerinde insanların hayatta kalmasına ve fiziksel dayanıklılıklarını korumasına yardımcı olurken, aynı zamanda insani yardım kuruluşlarının topluluklara ulaşmasını ve onlara destek vermesini kolaylaştırır. Bu nedenle, savaş mağdurlarına yardım ulaştırmada stratejik ve insani bir araçtır.

Yemen’deki iç savaş, 2014 yılında başlayan ve günümüzde de devam eden ciddi bir insani krize yol açan karmaşık bir çatışmadır.

Savaşın Başlıca Nedenleri

Siyasi İstikrarsızlık: 2011’deki Arap Baharı sırasında Yemen’deki halk protestoları, uzun süredir iktidarda olan Ali Abdullah Salih’in görevden alınmasına yol açtı. Ancak, geçiş süreci siyasi gerilimleri çözmekte başarısız oldu.

Mezhep çatışmaları: Yemen’de varolan bir mezhebin tarafları, hükümete karşı hoşnutsuzluklarını dile getirerek 2014’te başkent Sana’yı ele geçirdi. Bu olay, savaşı tetikleyen önemli bir dönüm noktası oldu.

Bölgesel Çıkarlar: Bölgede bulunan bazı ülkeler Yemen üzerinden çıkar elde etmek için bazı grupları ve Yemen’nin mevcut hükümetini destekleyerek silah yardımında bulundular. Bu durum savaşın uzamasına ve daha çok yıkımın olmasına neden oldu.

Çatışmaların şiddeti zaman zaman azalsa da, Yemen’deki iç savaş hala sona ermiş değil. Yerel ve bölgesel çıkarların çatıştığı bu savaş, barış çabalarını zorlaştırıyor ve milyonlarca Yemenli için acil insani yardım ihtiyacını artırıyor.

Birleşmiş Milletler İnsani İşler Koordinasyon Ofisi (OCHA), 2020 yılında yaptığı açıklamada, Yemen’de 6 yıldır süren iç savaşın toplamda 233 bin kişinin ölümüne yol açtığını belirtmiştir. Bu ölümlerin 131 bini, açlık, sağlık hizmetleri ve altyapıdaki yetersizlikler gibi dolaylı nedenlerden kaynaklanmaktadır.

Afganistan iç savaşı, ülkenin son 40 yılı aşkın süredir yaşadığı siyasi, etnik ve dini temelli çatışmaların genel adıdır. Bu süreç, birçok farklı dönemde farklı aktörlerin yer aldığı, dünya çapında etkiler yaratan karmaşık bir çatışma zinciridir.

Afganistan’daki iç savaş, etnik, dini ve bölgesel faktörlerin birleştiği, modern tarihin en karmaşık çatışmalarından biri olarak devam etmektedir. Çatışmaların sonucu, yalnızca Afganistan’ı değil, bölgesel ve küresel güvenliği de etkilemeye devam etmektedir.

2021’de Taliban’ın kontrolü yeniden ele geçirmesiyle Afganistan’da büyük bir dönüşüm yaşandı. Taliban rejimi, uluslararası alanda tanınma mücadelesi verirken, ülke ciddi bir ekonomik ve insani krizle karşı karşıya.

1979’dan günümüze kadar geçen süre zarfında, Afganistan’daki iç savaş ve çatışmalar sonucu toplam 1.5 milyon ila 2 milyon arasında insanın hayatını kaybettiği tahmin edilmektedir.

Ayrıca milyonlarca kişi yaralanmış, sakat kalmış veya savaşın dolaylı etkileri nedeniyle (açlık, salgın hastalıklar vb.) hayatını kaybetmiştir.

Filistin-İsrail savaşı, modern tarihin en karmaşık ve uzun süren çatışmalarından biridir. Çatışma, toprak, kimlik, din ve siyasi haklar gibi birçok faktör etrafında şekillenmiştir ve Ortadoğu’nun merkezindeki bu kriz, bölgesel ve küresel dengeleri önemli ölçüde etkilemiştir.

Savaşın Etkileri

• Sivil Kaybı: Binlerce sivil çatışmalarda öldü. Özellikle İsrail’in hava saldırıları sonucu onbinlerce Filistinli hayatını kaybetti, yüzbinlerce Filistinli yaralandı ve milyonlar Filistinli muhtaç duruma düştü.
• Mülteci Krizi: Milyonlarca Filistinli, komşu ülkelere sığınarak mülteci durumuna düştü.
• İnsani Kriz: Gazze’deki abluka ve Batı Şeria’daki yerleşim politikaları, Filistinlilerin yaşam koşullarını büyük ölçüde zorlaştırmaktadır.

 Güncel Durum

• Filistin-İsrail çatışması halen devam etmektedir. İki devletli çözüm önerileri destek görse de, işgal ve yerleşim politikaları, siyasi liderlik eksikliği ve uluslararası toplumun tutumu nedeniyle kalıcı bir barış sağlanamamıştır.